Dobrica Erić je rođen 22. avgusta 1936. godine u selu Donja Crnuća u Kraljevini Jugoslaviji.
Bio je srpski književnik, pesnik, jedan od najznačajnijih srpskih pisaca XX veka. Pisao je poeziju, prozu i drame, a njegove pesme za decu postale su neizostavan deo čitanki. Objavio je više od stotinu knjiga poezije, proze, slikovnica i antologija, a za svoj rad je dobio isto toliko nagrada i priznanja.
Erić je detinjstvo proveo u rodnoj Donjoj Crnući kod Gornjeg Milanovca. Njegovi roditelji, Miloš i Radmila bavili su se poljoprivredom. Dobrica je završio četiri razreda osnovne škole u Vraćevšnici. Kako je sam govorio, bavio se raznim zanatima, ali mu je pisanje posebno išlo od ruke. Svojim stihovima oslikao je živopisnu prirodu šumadijskog kraja pa je tako postao lirski zdravičar Gruže. Prvu zbirku pesama pod nazivom „Svet u suncokretu“ objavio je 1959. godine.
Ljubav prema rodnom kraju, te uspomene iz detinjstva bili su njegova glavna inspiracija. Godišnja doba, bašte, šljivike i sokake svog rodnog mesta, Šumadije i cele Srbije Dobrica Erić je kroz svoje pesme približio i onim naraštajima koji nisu odrastali na selu, pa čak ni na ovim prostorima. Njegova lirika bliska je i deci i odraslima, pa je zbog toga postala nezaobilazan deo školske lektire. On je jedan od najznačajnijih predstavnika tzv. poezije seljaka-pesnika XX veka.
Dobrica Erić je autor nekoliko romana, pet knjiga lirske proze, dvadeset tri zbirke pesama, pet pozorišnih drama, više od četrdeset knjiga za decu. Zajedno sa književnim kritičarom Dragišom Vitoševićem priredio je antologiju seljaka pesnika „Orfej među šljivama“ koja je objavljena 1963. godine. Godine 1994. štampana je njegova samostalna antologija „Da sabljama zemlju delimo“.
Dela su mu prodata u tiražu oko milion primeraka, a mnogo pesama i knjiga je prevedeno na strane jezike. Zastupljen je i mnogim antologijama. Zaslužni je umetnik grada Beograda.
Za knjigu rodoljubive poezije Razapeta zemlja, koja je doživela deset izdanja dobio je petnaest nagrada:• Žička hrisovulja, Žiča, 1992. • Nagrada Lazar Vučković, Priština, 1994. • Vidovdanska nagrada Republike Srpske Sveti Sava, 1995. • Oktobarska nagrada Beograda, 1995. • Velika Bazjaška Povelja saveza Srba u Rumuniji, 1996. • Povelja Šušnjara, Banja Luka, 1998. • Nagrada Šušnjar, Srpski Sanski Most, 1999. • Zlatni beočug grada Beograda, 2000. • Nagrada Filip Višnjić, Višnjićevo, 2001. • Kondir Kosovke devojke, Gračanica, 2002. • Povelja Morave, Mrčajevci, 2003. • Povelja Stevana Sinđelića, Svilajnac, 2006. • Sretenjska nagrada Odzivi Filipu Višnjiću, Orašac, 2008. • Suza Jasenovca, Donja Gradina, Kozarska Dubica, 2008. • Pesničko uspenije, Zvečan, 2009.
Preminuo je 29. marta 2019. godine u Beogradu. Sahranjen je u rodnom mestu, na seoskom groblju u Donjoj Crnući.
Pesme Dobrice Erića čitajte na linku